وبلاگ يك نويسنده

سن (بزرگسالي يا طفوليت) نقش مستقيمي در زمان استفاده از سمعك ندارد. هر چند، اين پارامتر مي-تواند فاكتورهاي ديگري را نظير مشكلات مهارتي، نيازهاي شنوايي و اختلال شنوايي تحت تاثير قرار دهد و بدين ترتيب بصورت غيرمستقيم فرد استفاده كننده از سمعك را متاثر خودش مي¬سازد. در ميانبزرگسالاني كه از سمعك استفاده مي¬نمايند، استفاده در ميان سالخوردگان بيشتر از جوان¬¬ترهاست. هر چند تعدادي از مطالعات (Brooks, 1981) به هيچ رابطه¬اي بين سن و استفاده از سمعك اشاره نكرده¬اند. اما در بخشي از مطالعات نيز اشاره شده است كه با پيشرفت سن، استفاده از سمعك نيز متداول¬تر مي¬گردد. افراد ناشنوا، معمولاً قادر به بررسي بيش از يك مشكل در زمان معين نمي¬باشند. اين موضوع قابل درك اما تاسف آور است، زيرا برقراري ارتباط بيشتر با آنها، آنها را قادر مي¬سازد تا مشكلات خود را بهتر پردازش نمايند. افراد جوان¬تر، زماني كه براي نخستين بار سمعك¬هايشان را تحويل مي¬گيرند (مانند زير 70 سال)، بطور منظم¬تري از آنها استفاده مي¬نمايند. Brooks پيشنهاد مي¬كند كه با افزايش سن ( مانند بالاي 80 سال) يادگيري وظايف جديد براي استفاده و عملكرد سمعك¬ها توسط كاربر دشوارتر مي¬باشد. در حالي كه اگر همين افراد در سنين پايين¬تر از اين وسيله استفاده كرده باشند در سن بالا به راحتي قادر به استفاده از آن مي¬باشند. همچنين چنانچه سمعك¬ها از تكنولوژي بالايي برخوردار باشند افراد كم سن نسبت به آن رغبت بيشتري نشان خواهند داد. اگر چه استفاده¬كنندگان از سمعك اكثراً سالخورده هستند، اما بسياري از افرار كم¬شنواي بدون سمعك با سن كمتر از 55 سال نسبت به بالاي 55 سال زياد مي¬باشند.  سن (بزرگسالي يا طفوليت) نقش مستقيمي در زمان استفاده از سمعك ندارد. هر چند، اين پارامتر مي-تواند فاكتورهاي ديگري را نظير مشكلات مهارتي، نيازهاي شنوايي و اختلال شنوايي تحت تاثير قرار دهد و بدين ترتيب بصورت غيرمستقيم فرد استفاده كننده از سمعك را متاثر خودش مي¬سازد. در ميانبزرگسالاني كه از سمعك استفاده مي¬نمايند، استفاده در ميان سالخوردگان بيشتر از جوان¬¬ترهاست. هر چند تعدادي از مطالعات (Brooks, 1981) به هيچ رابطه¬اي بين سن و استفاده از سمعك اشاره نكرده¬اند. اما در بخشي از مطالعات نيز اشاره شده است كه با پيشرفت سن، استفاده از سمعك نيز متداول¬تر مي¬گردد. افراد ناشنوا، معمولاً قادر به بررسي بيش از يك مشكل در زمان معين نمي¬باشند. اين موضوع قابل درك اما تاسف آور است، زيرا برقراري ارتباط بيشتر با آنها، آنها را قادر مي¬سازد تا مشكلات خود را بهتر پردازش نمايند. افراد جوان¬تر، زماني كه براي نخستين بار سمعك¬هايشان را تحويل مي¬گيرند (مانند زير 70 سال)، بطور منظم¬تري از آنها استفاده مي¬نمايند. Brooks پيشنهاد مي¬كند كه با افزايش سن ( مانند بالاي 80 سال) يادگيري وظايف جديد براي استفاده و عملكرد سمعك¬ها توسط كاربر دشوارتر مي¬باشد. در حالي كه اگر همين افراد در سنين پايين¬تر از اين وسيله استفاده كرده باشند در سن بالا به راحتي قادر به استفاده از آن مي¬باشند. همچنين چنانچه سمعك¬ها از تكنولوژي بالايي برخوردار باشند افراد كم سن نسبت به آن رغبت بيشتري نشان خواهند داد. اگر چه استفاده¬كنندگان از سمعك اكثراً سالخورده هستند، اما بسياري از افرار كم¬شنواي بدون سمعك با سن كمتر از 55 سال نسبت به بالاي 55 سال زياد مي¬باشند.

منبع:

https://dr-samaak.yektablog.net/

سن (بزرگسالي يا طفوليت) نقش مستقيمي در زمان استفاده از سمعك ندارد. هر چند، اين پارامتر مي-تواند فاكتورهاي ديگري را نظير مشكلات مهارتي، نيازهاي شنوايي و اختلال شنوايي تحت تاثير قرار دهد و بدين ترتيب بصورت غيرمستقيم فرد استفاده كننده از سمعك را متاثر خودش مي¬سازد. در ميانبزرگسالاني كه از سمعك استفاده مي¬نمايند، استفاده در ميان سالخوردگان بيشتر از جوان¬¬ترهاست. هر چند تعدادي از مطالعات (Brooks, 1981) به هيچ رابطه¬اي بين سن و استفاده از سمعك اشاره نكرده¬اند. اما در بخشي از مطالعات نيز اشاره شده است كه با پيشرفت سن، استفاده از سمعك نيز متداول¬تر مي¬گردد. افراد ناشنوا، معمولاً قادر به بررسي بيش از يك مشكل در زمان معين نمي¬باشند. اين موضوع قابل درك اما تاسف آور است، زيرا برقراري ارتباط بيشتر با آنها، آنها را قادر مي¬سازد تا مشكلات خود را بهتر پردازش نمايند. افراد جوان¬تر، زماني كه براي نخستين بار سمعك¬هايشان را تحويل مي¬گيرند (مانند زير 70 سال)، بطور منظم¬تري از آنها استفاده مي¬نمايند. Brooks پيشنهاد مي¬كند كه با افزايش سن ( مانند بالاي 80 سال) يادگيري وظايف جديد براي استفاده و عملكرد سمعك¬ها توسط كاربر دشوارتر مي¬باشد. در حالي كه اگر همين افراد در سنين پايين¬تر از اين وسيله استفاده كرده باشند در سن بالا به راحتي قادر به استفاده از آن مي¬باشند. همچنين چنانچه سمعك¬ها از تكنولوژي بالايي برخوردار باشند افراد كم سن نسبت به آن رغبت بيشتري نشان خواهند داد. اگر چه استفاده¬كنندگان از سمعك اكثراً سالخورده هستند، اما بسياري از افرار كم¬شنواي بدون سمعك با سن كمتر از 55 سال نسبت به بالاي 55 سال زياد مي¬باشند.  سن (بزرگسالي يا طفوليت) نقش مستقيمي در زمان استفاده از سمعك ندارد. هر چند، اين پارامتر مي-تواند فاكتورهاي ديگري را نظير مشكلات مهارتي، نيازهاي شنوايي و اختلال شنوايي تحت تاثير قرار دهد و بدين ترتيب بصورت غيرمستقيم فرد استفاده كننده از سمعك را متاثر خودش مي¬سازد. در ميانبزرگسالاني كه از سمعك استفاده مي¬نمايند، استفاده در ميان سالخوردگان بيشتر از جوان¬¬ترهاست. هر چند تعدادي از مطالعات (Brooks, 1981) به هيچ رابطه¬اي بين سن و استفاده از سمعك اشاره نكرده¬اند. اما در بخشي از مطالعات نيز اشاره شده است كه با پيشرفت سن، استفاده از سمعك نيز متداول¬تر مي¬گردد. افراد ناشنوا، معمولاً قادر به بررسي بيش از يك مشكل در زمان معين نمي¬باشند. اين موضوع قابل درك اما تاسف آور است، زيرا برقراري ارتباط بيشتر با آنها، آنها را قادر مي¬سازد تا مشكلات خود را بهتر پردازش نمايند. افراد جوان¬تر، زماني كه براي نخستين بار سمعك¬هايشان را تحويل مي¬گيرند (مانند زير 70 سال)، بطور منظم¬تري از آنها استفاده مي¬نمايند. Brooks پيشنهاد مي¬كند كه با افزايش سن ( مانند بالاي 80 سال) يادگيري وظايف جديد براي استفاده و عملكرد سمعك¬ها توسط كاربر دشوارتر مي¬باشد. در حالي كه اگر همين افراد در سنين پايين¬تر از اين وسيله استفاده كرده باشند در سن بالا به راحتي قادر به استفاده از آن مي¬باشند. همچنين چنانچه سمعك¬ها از تكنولوژي بالايي برخوردار باشند افراد كم سن نسبت به آن رغبت بيشتري نشان خواهند داد. اگر چه استفاده¬كنندگان از سمعك اكثراً سالخورده هستند، اما بسياري از افرار كم¬شنواي بدون سمعك با سن كمتر از 55 سال نسبت به بالاي 55 سال زياد مي¬باشند.

منبع:

https://dr-samaak.yektablog.net/

غريزه ي اجتماعي:ايجاد حمايت(وظيفه شناسي، ايچازو)

افراد تيپ ۶ با غريزه اجتماعي در گستره ي اجتماعي به دنبال امنيت مي گردند اين امر با مشاركت آنها با مردم و سازمان‌هاي مختلف محقق مي‌شود اين افراد گرم و صميمي پرمشغله و شوخ طبع هستند سعي مي كنم به ديگران اين پيام را بدهند كه قابل دسترس و امن هستند آنها دوست دارند حمايت مردم را جلب كنند و ديگران را درگير طرح ها يا فعاليت هايي مي كنند كه ميدانند به زحمتش مي ارزد اين دسته افراد به طور دائم جهت كار در گروه ها و كميته ها داوطلب مي شوند آنها لزوماً از اين كار لذت نمي‌برند اما اين را لازم مي‌دانند و از اين رو مايلند وقت و انرژي خود را صرف آن كنند آنها مايلند به عنوان رفقاي دوستان دائمي قلمداد شود و ممكن است با موضع گيري هايي در گروه همسالان خود �‌مهري و بي‌توجهي آنها قرار گيرند اين افراد قبل از اينكه براي پيشبرد برنامه كاري خود اقدام كنند به دنبال توافق آرا مي‌گردند  و مي خواهند حس كنند كه ديگران � آنها هستند و از آنها حمايت مي‌كند اگرچه افراد تيپ ۶ با غريزه اجتماعي دوست دارند درگير كارهاي اجتماعي شوند اما اغلب از گرفتن مقام هايي كه مسئوليت دارد عصبي مي شوند زيرا از اين ترس دارند كه تصميمي بگيرند كه ديگران آن را دوست نداشته باشند و در نتيجه حمايت آنها را از دست بدهند وقتي احساس امنيت كمتري كنند ممكن است سوءظن شان آنها را به تشكيل گروه هاي داخلي و خارجي در محل كار يا در حوزه‌هاي اجتماعي جامعه سوق دهد.

بالندگي

افراد تيپ ۶ وفادار با درك اين مطلب رشد مي كنند كه تنها امنيت حقيقي در زندگي از درون خودشان بر خواسته مي شود آنها در حين اين كه مي‌توانند براي كسب ثروت خود سخت كار كنند مي توانند دوستان همكاران و همسراني درست و صادق بيابند و هر حادثه ناگوار احتمالي را پيش بيني كنند در نهايت هيچ يك از ساختارهاي بيروني كه ما براي دادن اعتماد به خودمان مورد استفاده قرار مي‌دهيم هميشگي نيست و كارايي ندارد اع و احوال و مسائل مي‌تواند اشتباه از آب در آينده حمايت هايي كه به آنها تكيه كرده ايم بدون شك تغييرمدرس اناگرام مي‌كند بنابراين بالندگي براي فردي است تيپ ۶ مستلزم يافتن يا فهم اين نكته است كه به شناخت تجربه دروني خويش اتكا كند اين شامل يافتن مكاني در درون خودمان است كه بدون تنش استوار و پويا است اما اين به خودي خود اتفاق نمي افتد كسري منابع دروني نياز به زمان و كار دارد خوشبختانه افراد تيپ ۶ سودمندي استقامت و پشتكار و از خودگذشتگي را مي دانند مادامي كه آنها را براي كاستن گوش به زنگي مدام خود و سپس زيادي صرف مي كنند و به خود ايمان دارند اطلاعات دست اول و مستقيمي نسبت به ميزان ارزشمندي شناخت و كشف منابع دروني خود به دست خواهد آورد.

منبع https://seyedalibagheri.com/enneagram

اين افراد بيشتر درون گرا هستند و به احتمال زياد نسبت به افراد دو غريزه ديگر جنسي و اجتماعي تنها تر و منزوي ترند وقتي فشار رواني زياد باشد ممكن است در موقعيت هاي تنبيهي شغل هاي پس و ازدواج هاي نامناسب بيشتر از آنچه كه بايد بمانند يا همانند افراد ناسالم تيپ هشت سرگرم كنترل منابع شوند.
غريزه جنسي:شكنندگي پرشوق و شور(زيبايي و قدرت، ايچازو)افراد تيپ ۶ يزه جنسي امنيت خود را عمدتاً از علاقه و لفت هيجاني خود است به يك شخص مهم دريافت مي‌كنند اما ترديدهايي دارند اين ترديدها شامل توانايي آنان جهت داشتن يك دوست مناسب و صميمي و نيز شامل توانايي يا اشتياق دوست براي پذيرش بدون قيد و شرط آنها مي شود علاوه بر اين اغلب تنشي بين نقش‌هاي جنسيتي خود نشان مي‌دهد هم جنبه زنانگي و هم جنبه مردانگي دارند مردانگي و عشوه گري.زنان تيپ ۶ با غريزه جنسي خشونت و شرايطي را با خود به همراه دارند اما هنوز به عنوان يك زن قابل پذيرش هستند به همين ترتيب مردان در اين مقوله نوعي حساسيت و شكنندگي را از خود بروز مي دهد حال آنكه بر اساس آن مرد تلقي مي شوند.افراد تيپ ۶ با غريزه جنسي همانند افراد تيپ ۸۴ مايلند از لحاظ هيجاني پرشور و شوق باشند بخشي از اين ويژگي به اضطراب درباره توانايي شان است و طرف مقابل همسر همكار شريك كه توانمند و قوي است بر مي گردد. در نتيجه اين دسته از افراد سعي در پروراندن و بسط خصيصه هاي زنانگي  مردانگي خود براي يافتن همسر همكار و شريكي خوب و در ادامه جهت جذاب ماندن براي اين شخص دارند آنها اغلب در ارتباط با جنس مخالف بسيار احساس راحتي مي‌كنند و ممكن است اناگرام شخصيتياحساس كنند كه با طرف مقابل در رقابت هستند همچنين مايل اند افرادي كه براي آنها مهم تلقي مي‌شوند را بيازمايند و ببينند كه آيا به اندازه كافي قوي هستند يا خير و مطمئن شود كه افراد مذكور نسبت به رابطه بين فردي خود واقعا احساس تعهد دارند ي فشار رواني زياد باشد اين دسته افراد مي‌توانند از لحاظ هيجاني دمدمي مزاج باشند به طوري احساساتشان نسبت به ديگران به شدت و به ناگهان تغيير مي‌كند آنها نسبت به طرف مقابل خود شريك همكار همسر دچار سوءظن و بدبيني مي شوند و مي توانند كاملا حسود شوند همزمان با اين براي اثبات مطلوبي از و زندگي خود احساس نياز شديدي به حفظ و تداوم رابطه مي‌كنند.

منبع https://seyedalibagheri.com/enneagram